(kh- BN-arb-baig),
karratu (BN-baig, S; H(+ kharra- y khara-))
Ref.:
A(karratu, kherratu);
Lh(kharratü)
. "Rancir"H.
"Ranciarse una vianda"A.
"
Kherratu, ranciarse, hablando de la mantequilla y el tocino. Xingar kherratua, tocino rancio"Ib."(S-saug): 1.º rancir; 2.º rance"Lh.
v. gardingatu; cf. kerra. Ez zion San Benuatek utzi khiesteko edo kharratzeko denbora luzerik [olioari]. ArbBok 333.
Onkailua nunbaitik dutenetz erosi? / Urin kerratu batzu dituzte ikusi!Herr 24-11-1960, 4.