Ronco.
v. marranta
(2).
Urá geldituzé marránko bozarik gábe.
LE JMSB 165.
azpiadiera-1.1
"(Voz, sonido) grave, bajo. Organo batean armonia dago izatean kañon bat lodia, bertze bat mea, bat txintxo, bertze bat marranko, bat luzeago bertzea baño (126)"
LE-Ir.