1.elezar (BN-baig ap. SatrVocP). Palabrota, palabra malsonante; insulto."Palabrota"Satr VocP. Cf. elezahar. v. ELE TXAR. Arekin eztabaidan, gerta oi danez, uts au egotsi zion eletzar zorrotz onekin: "ordia". "Amarissima insultatione"
.OrAitork 227.
Oraiño etzenion ezarri zildairik ene agoari, ez atakarik nere ezpaiñeri, nere biotza eletzarretara lerra etzedin. "In verba mala"
.Ib. 117.
sense-2
2.Chisme, habladuría. Gure gizon gaizoak arratsean, ongi nekhatuak etxeratzearekin, ez dute lehiarik elhe tzar aditzerat joaiteko, gauaren jokoan edo arinkerian iragaiteko. Prop 1898, 77.