1.
(BN, S; VocBN, Gèze→Dv, H(+ -rz-))
Ref.:
A;
Lrq
. Nacimiento; origen.v. sortze, sortzepen. Orai berian, mundian, bat-bederak bere sortzapenaren eta ofiziuaren arabera kargu baten ukheitia desiratzen dizi. AR 30.
Gora eraikirik denari ahazten bazaio, zuin aldiz, bere edo berarenen sortzapen aphala. SGrat 9.
Adam eta Ebatarik elkhi haurrak gerthatzen dira oro sortzapeneko bekhatiaz thunatürik. IpHil 14.
Etzaio aiphatzeko direla etxea eta iraulgia edo sortzapena, non ez den han berthute handi bat agertu. DvImit III 54, 14.