1.
(LarDVC 263),
mantarratu (Lar). Cubrir(se) de emplastos, bizmar. Ordurakoz etzan-ta zegon Santxo, ongi-aski mantarturik, lo-artzeko egiñalak egiñagatik, ez zion uzten bere saiets-ezurretako miñak. "Bizmado"
.BerronKijote 176.
Aoz-gora etzan-ta zegola Don Kijote erabat xeetua ta mantartua. "Emplastado"
.Ib. 187.
sense-2
2.
(Dv→A). "Cubrirse de mugre"A.
sense-3
3.(
-th- Dv A)."Devenir semblable à une crasse épaisse"Dv.
sense-4
4."(V-ger-m, G-azp), deteriorarse. Atzotik ona asko mantartu jaku ogia, urun zarrez egiña dalako edo (V), de ayer a hoy se nos ha deteriorado mucho el pan [...]"A.
Esperantzazko zarpazar / mantartu, / pusketaka / doaz galtzen bizitza. AzurmHitzB 65.