(L-ain, B ap. A ; VocBN , Gèze, Dv, Lh).
Perecer, morir; deteriorarse, decaer. "Périr" VocBN y Gèze. "Déperir" Dv. "Deteriorarse, caducar" A. "1.º se détériorer; 2.º s'anémier; 3.º vieillir" Lh. Tr. Documentado en la tradición septentrional. No hay ejs. del s. XX.
Zure familia oro galdu da, eta peritu, haienak egin du, aita zira haur gabe gertatu. Tt Onsa 52. Nor ere sartuko baita gauza [...] konsekratu diren lekhura, xahatu, eta purifikatu gabe, galduko da, eta perituko, Iinkoaren aitzinian. Tt Arima 20. [Martir] batzu peritu dire subaz, bertzeak uraz. Mih 100. Ingles krubel barbaruak / utzi gaitu peritzera. Iraultza 165. [Presu zolan] ezar itzazie, / bertan ditian peri. Xarlem 1010. Hil eztirenak bataillan / itsasuan dira peritü. Ib. 1158. Ezpataz jotzen duena / ezpataz perituko dela. Monho 64. Pobreak [...] ardura peritzen dire, janhari haren eskasez. Jaur 397. Frantzia peri bedi nahi badu, hori berdin zauku, baldin Errepublika bizi bada. Elsb Fram 154. Uzten ere zuten haur printzea [...] zikhinkerian. Ez da estonatzeko hola laster haurra peritzen abiatu bazen. Ib. 114.
v. tbn. UskLiB 217.