1.
(Lar→H(<ch->)),
xalmatu (B, R ap. A
; Mdg 154). "Albardar, echar la albarda, txalmatu, [...] txalma [...]ifiñi, paratu
"Lar.
"Mettre le bât à un âne, à une mule"H.
"Enjalmar, poner la enjalma a una bestia"A.
"
Xalmatu, haber enjalmado un jumento u otro animal"Mdg 154.
Aita San Josepe topadu neban / astotxuaren txalmatzen. Balad 200.
Astoa txalmatu. BerronKijote 189.
Abereak txalmatzeko ta zelatzeko agindu zion Santxori. Ib. 141.
sense-2
2."Tomar posesión de algo. Au nerea da, nik txalmatut
"Izeta BHizt2..