(Onomat. de golpe, crepitación).v. pin. Gaztenak pinp paderan, arno goporrean!BarbSup 185.
Hiru orenetan xuxen, pinp eta punp, arrabotsak hasi dira, soinuak ere eta esku zartak ere bai. Herr 31-7-1957 (ap. DRA; la ref. es incorrecta).
Pinp eta panp atea muturrerat zanpatu. SoEgHerr 20-8-1970, 4.