1.
(V-ple-oroz-arr-ger-m ap. A),
eleizkari (V-arrig-oroz ap. A),
elexkari . (Pl.).Funeral; honras fúnebres."1.º funerales. 2.º ofrenda piadosa"A.
"En Mundaka se hace o se hacía la linda repartición de elizkizun función eclesiástica en general y elizkari funerales"AMorf 146.
v. elizkizun. Begira ea egin bagarik badaukazuz aren elexkariak eta agintzaak. AñEL2 142.
Neuk azurtuten ikusiriko atsoaren arimeagaitiko elizkariak zireala. ATxirrist 74.
Itoen onerako elizkariak orduantxe asten ziran. AgKr 207.
Mundakan egin ebezan il zirean guztiaren elizkariak. EchtaJos 257.
Gure adiskide on, biotz andiko elizgizon Iriondo il zanean, zerorrek oiukatu ere egin zenduen elizkarietako Meza-ta. AArdi 100.
Zure aitaren elizkarietara etorria nauzu, yauna. AmezHamlet 28.
sense-2
2.Función religiosa. Egun huntan da Xabierre / Oroikariz aurrena; / Katedralean aritua, / elizkariz osona. (1957). AgerrePV 2016, 264.