1.
(Dv→A, H),
errenkuratsu,
arrenkuratsu (H),
arrankuratsu (VocB). Quejoso."Sujet à beaucoup se plaindre"H.
v. arrangurati. Handik gara hain arrenkuratsu, inzirinatsu eta on behar. Ax 250 (V 168).
Kezka errenkuratsuaren eztenak zulatu ta zulatu ziardutsan areri barruan. ErkiagBatB 62.
sense-2
2.Inquieto, preocupado. Bertzalde adimendu zorrotzekoa zen, langile suharra, bainan ere jitez barne egosia, bethi khezkati eta arranguratsua. EtchebMGaric 168.
Arekin nagoenean, arrenkuratsu ta yoranez beterik oi nago. TxillLet 64.