(
Lar).
Extranjero, forastero.
"Extranjero, atzea, atzekoa, atzerrikoa
"
Lar.
v. 2 atze.
Ez nintzan ain esker dongakua izango, zein da itxiko nituban barurik neure bizkaitarrak, Jangoikuaren berbiaren ogi ederra zabaldurik atzeko ta arrotz legez egiten jatazanetan.
Mg CO III.
Gu euskaldunok beste jaun eztegu Jaungoikoa baizik. Atzeroari [sic, tal vez por atzeko-] ostatua ematen degu onirizero, baño eztegu nai aien uztarria jasan.
(In MEIG I 244; inscripción en grafía ibérica del monumento a los fueros de Pamplona).
Lanerako etzerate oraiñ ere besamotz, baño atzeko bat etortzen bada, zuen irabaziarekin errezago biziko da, ta etxetik bialduko zaituzte. Atzekoak dituzue nagusi.
Or SCruz 144.
azpiadiera-1.1
"
Atzekua, a veces el no pariente o interesado"
Mg PAbVoc.
Zoritxarreko onek esku maiteokin ez ziñudan ikuziz apaindu, ezta su goritik yaso ere, bide zanez, lor samiña; atzekoen eskuz zaiturik, ostera, bazatoz gaixoa.
Zait Sof 41.