(
V ap. A
),
malmuzkau (
V-arr-oroz ap. A).
Engañar, traicionar.
Alan malmuzkau / eben geroko zalduna.
Azc PB 165.
Zer? Zuek bere malmuzkauak izan zaree?
A Ezale
1897, 110a.
Berbakazko errizaletasunaz iñor malmuzkatu edo engañau gura izan ezkero, artuizu bidea egoi-aldera.
Ibaiz 27-4-1902, 1.
Niketz bederen, biotz on! Ezpaitzaitut malmuzkatuko.
'No te traicionaré'
.
Zait Sof 124.
azpiadiera-1.1
Euskaldunai emongo neuskioez indarrean malmuzkau ta kendu iakoezan lurrak.Ag AL 46s.