I .
(Sust.).
azpiadiera-1.1
(Lo) que hace durar, mantenerse; medio para perseverar.
Zenbat gaitzagoa da onelako biotzak ongi prestatzea damu andi bat iristeko Jangoikoagandik, ta artzea iraungarri egoki ta bear bezalakoak.
Mg CC 173 (v. tbn. CO 255).
Iraungarriak, iraun-erazoteko lora onei iños igartu ta ezaindu baga.
Añ LoraS 156.
II .
(Adj.).
azpiadiera-2.1
1.
(Añ, Dv),
iraugarri (L, BN, S ap. Lh, que cita a H, pero no se encuentra).
Duradero.
"Estable"
Añ.
"Permanent"
Dv.
"Interminable. Bide iraungarria (Saint-Jayme ms.)"
DRA
.
Cf. betiraungarri.
Artuko dau bizitza barri iraungarri bat.
Mg CO 219.
Jator bizi izandako aldiuneak dira iraungarri, auetan erdiets al izaten duelako norberak bere gizabetearen neurri doia.
Gazt MusIx 59.
v. tbn. Zait Plat 33.
azpiadiera-2.2
2.
Soportable.
Aita etxean zanean soilki egiten zitzaion iraungarri Alostorrean zeraman bizi zorikabea.
Etxde AlosT 32.