(
Dv),
bihotzmindu.
Afligir, acongojar, apesadumbrar.
"S'affliger. Joan zen bihozmindurik, il s'en alla marri (HeH)"
Dv.
Hitz horiek aditu eta, ioan zen morroin hori bihotz-mindurik.
HeH Mt 19, 22 (He tristatua).
Gure Martin oso biotz-minduta geratu zan, gaxua, San Pedroren erantzun onegaz.
Bilbao IpuiB 90.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).Acongojado, apesadumbrado.
Cf. Laux BBa 116: Bijotz mindu orrek, tolestu eguak, "corazón dolorido".
Zarraztaldi bikaña eragin zion Agerreri ere neska maitemindu ta biozminduaren eskariak.
TAg Uzt 161.
Ikaraldika eldu zion lepotik amari alaba biozminduak.
Ib. 129.