onkailuztatu (
-kh- H),
hungailuxtatu.
Abonar, fertilizar, estercolar.
Lihoa lur ustel zahar batean [...] eragiten da [...], nasaiki ongailuztatua delarik.
Lf GH
1924, 391 (v. tbn. en contexto similar GH 1927, 335).
Nurk hungailuxtatuko olhalte eder hurak?
Gazte 1957 (1), 2 (ap. DRA
).
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).
Gure lur ongailustatuak, sahetseko lur ondugabeak baino hainitzez gehiagokoak dakharzkeela.
Prop 1897, 128.