bizios (
SP),
bizius.
Vicioso.
v. biziotsu.
Ez gure naturaren araura, zein baita guzia korrunpitua eta biziosoa.
Lç Ins A, 4r.
Onhasun tenporalak ardietsi nahiz edo izan nahiz errezibitzea da bizios.
Hm 200.
Biziosa bada guk maite duguna, duda gabe gure adiskidetasuna biziosa da.
SP Phil 313.
Jende bizios eta desordenatu hekin.
Ib. 326 (He 328 biziotsu).
Eta hek eztie inklinazione biziusaren nahiküntetara erakharten.
Mst I 3, 3.
Kristau biziosoak.
Gco II 90.
Kontra egiten diote habitura eta inklinazione biziosei.
Jaur 382.
azpiadiera-1.1
Vicioso, exigente, que no se contenta con poco.
Gure erlijioarekin konten bada Jangoikua, ez da biziosua.
(G-nav).
EZBB
I 137.
(en otra vers. pasa erraza da)