(Lar),
bixaje. Visaje, gesto exagerado o cómico; apariencia, aspecto (generalmente descuidado, impresionante...).Cf. bisaia. Infernuko bisaje txit itsusi ikaragarriak egiten asi zan. CbEg II 187.
Deabruen iduripen ta bisaje añ izugarriak ikusten zituen, non [...]. Ib. 191.
Ikusi egin behar zen apo haren bixajea! Begi bat kanpoan zintzilik, sabela leher gaizto egina, tripak arrastan, lurreko hautsetan zikinduak...PPerHarrip 13.