(
Añ,
H).
Murmuración, maledicencia; protesta por lo bajo.
Pazienzia murmuria gabe. Harb (ed. 1690), 56 (Vinson (RIEV 1910, 140s.) cree que es errata por murmuriça, voz que Pouvreau cita atribuyéndola a Harizmendi). Murmuria ta lagun urkoaren uts egiteak enzuteko. Añ MisE 250. Juzgu txar ta murmuria egiteko ta esateko etzala gizon justua. Añ NekeA 240. Nere bekatu, nere murmuria gaitzak. Cb Meza (ed. 1848) ap. H.
v. tbn. Astar I app. XV.
azpiadiera-1.1
(V ap. A
; H),
murmura (B ap. A
; H).
"Murmure, bruit confus de personnes qui parlent au même temps, qui s'agitent"
H.
"Rumor"
, "murmullo" A.
Esan deijozan agin arteko murmurija moduko orazinoe batzuk.
Astar II 39.