1.
(L, BN, S ap. Lh
; oñ- Lar),
oiñazagarri (V ap. A, que cita el msOch),
oiñazgarri (B ap. A
; oñ- Bera),
oñazkarri (Bera, s.v. oñazgarri) . (Adj.).Doloroso."Sensible, que causa dolor"Lar.
"Atormentador"A.
Cf. OIN-OINAZKARRI. Bizitze huntan paira detzakedan [min] guziak baino oinhazegarriagoak. Birjin 222.
Neronek aterako dizut arantza oñazagarri ori; nik largako zaitut miñ gabe ta guziz sendaturik. VMg 44.
Urbil dago, sulburrezko gar oiñazgarriatara bearra naizan ordua. AmezHamlet 42.
[Bere umea] bizi dan artean amaren oñazegarri itsusi-oker izan daiten! LarrakEG 1958, 288.
sense-2
2.(Sust.).Instrumento para producir dolor. Ganibetak eta osterontzeko oñazgarriyak belz jardun ziran. EEs 1913, 178.