1. (L, S; Dv (+ -ph-)), lotbide (H), lotpide (B, S; Foix ap. Lh.), lotpider (S; Foix sg. Lh) Ref.: A (lopide, lotpide); Izeta BHizt (lotpide) .
Asidero; recurso, oportunidad. " Lophiderik ez dio utzi, il ne lui a pas laissé de prise" Dv. " Egiteko hunek, solas hunek eztu lot-biderik, cette affaire, ce discours n'offre pas de prise" H. "1.º [...] Eztaut eni auzirik emanen, lopiderik ezpaitu (BN-baig), no me pondrá pleito, pues no encuentra materia de proceso; 2.º [...] Jaki ezak, auzikan asigabe, lopiderik baduenez (L-ain), [...] si tiene recursos" A. " Badut beste lotpide bat, tengo otro motivo de conversación" Ib. "Agarradero, recurso. Badugu lotpide ederra " Izeta BHizt. v. lokia.
Bere kolpea egiteko denean loth-bidea, / halaber hek iragaiten ziren inguruetan, / oillo eta gasna askok zuten eskas egiñ etxetan. Gy 146. Gauza da den hoberena / ahal bezaiñ gutiena, / bertzer lot-bide emaitea. Ib. 143. Gizonen beldur zare eta Jainkoarentzat ez duzu beldurrik? Jainkoak [...] baditu bere lotbideak eta gizonenak baino handiagoak. HazpKalb 114. Zuzen goazi; zurxuri sahetsa bezain xutik dago harroka: noiz nahi deus ez dugu lotpiderik khausitzen. Prop 1893, 85. Etxeko guziak zeren fedegabe ziren, ez nuen nihon lotbiderik ardi herratu heien arditegirat bilarazteko. Prop 1896, 244. Eldu ziren bazter artara inkenieroak oro ikusten eta ikasten, miatzeari bertze lopiderik bilatzen ote zioten. FIr 135.

2. " Lopidea (lotutzeko bidea), colocación" Ayerb EEs 1914, 175.