(ill-gaiAñ),
hilgei. Destinado a morir."Digno de muerte"Añ.
Ezi ordu dut iakinsu izan / hil, ala bizigei nizan. OPo 22.
Esan zuen ill-gaia zala Jesu-Kristo, reus est mortis. Ub 88.
Zuen legean ondo ikasia izanik, il-gai egiten duen gauzarik topatu ez dio. Lard 452.
Onda-miñak yota ba-dabilla / nun autsi, zer galdu ta nor ito billa, / ilgaiz uin goseak asetu eziñez. Amez( inOnaindMEOE 736
). Hilgai otzanak, haiztoaz hil-erhanak / hire hituen harrizko aldaretan. MdePo 69.
Etziran ordea soilki abereak [erensugearen] [...] ilgaiak. EtxdeJJ 93 (v. tbn. 204).
Geroago, irudiak bete zuten ilgai bear zutenen tokia. EtxdeEgan 1961 (1-3), 95.
v. tbn. Egiat 238 (hilgei).