Dim. de baratxe. Gaitz bat da ezen ezerian eta sentitu gabe hartzen dena, eta hastean, baratxetto abiatuz, helaranza handietara hots ematen duena. HePhil 260 (SP 258 baratxeko abiadurez).
Ordean zohaz baratxetto eta sinpleki lan hortan, lehiatu edo khexatu gabe. Ib. 107.
Baratxetto behar da khexatu, dio errefau aspaldikoak. Ib. 245.