(Bera app.),
igedin. Consonante.
(Neol. creado por AG en 1897, de igi(tu) 'moverse' y suf. -din).
"
Igediñ (V), consonante"Eusk 1919-20 (II), 92, en una lista de neols. Gediñak egiten dira abua geldi egonaz; eta igidiñak abuaren zatiren bat igittubaz. (1897). AG 1020.
Abotsen bat kentzen danean, igedin bi aurrez-aur sarri aurkitzen dira. EguzkEusk 1919-1920 (II) 26.