(
H),
sarizaile.
(El) que recompensa.
[Sinistu biar dogu] Jaungoikua dala sarizaile, sari emoile edo erremuneradoria. Astar II 6. Zindo guzien saritzallea Ni naiz. Ol Imit III 3, 4 (Ch saristatzen ditut). Sinetsi behar bait du, hura ba dela eta haren bila dabiltzanen saritzaile dela. IBe He 11, 6 (TB sariemaile).
azpiadiera-1.1
saritzale (Lar).
"Furrier en las caballerizas reales"
Lar.