1.
(Lar). Milagroso, (lo) que ocurre por milagro. Egiten zuala Jaungoikoak obra milagrosoa. Iraz 18.
Bere Eliza Santaren fundazio milagrosoarekin. Gco II 80.
Zerúan [dago] egotemódu agerrí naturál gloriosos; Sakramentuan egotemódu sobrenaturál estáli milagrosos. LEDoc 38.
sense-2
2.Milagroso, que obra milagros.v. mirarigile. Jesusen Konpañiako aingeru milagrosoa. CbJust 133.
Olio milagrosoa eman. Ib. 66.
Orra zer dan Ama Birjina Aranzazuko [...] edo San Antonio Urkiolako nai beste Santuben bat mirarigile edo milagroso izatia. Astar II 50.
Eztauka mirarijak egiteko eskubide geijago edo ezta milagrosuago bata bestia baño. Ib. 49.
Manilatik ekarri nuen balsamo milagrosuakin. Iraola 100.
Milagroso batekiñ / nai det konparatu, / peligro askotatik / gaitu anparatu. Arrantz 129.
azpiadiera-2.1
milagrosa. (Forma de fem.). Anparatu bada, / Santa Milagrosa. PE 105.
v. tbn. MendaroTx 300.