1.
(G-azp-to)
Ref.:
A;
IzTo(arraitze);
ZestErret
. Piedra de afilar.v. zorroztarri. Txixare-lurra segak jo orduko / berriro zorrotz-bearra; / arraitza (zorrozt-arria) artuta sega gaisôri / maiz daragio negarra. OrEus 298.
Potoan urik ez dunak, ez du / lan aundirik ur-eskean: / gerria makur, arraitza igurtzi / belarrak daukan intzean. Ib. 298.
Arraitzen zirri-zarra gozoa... eta gurdien juin-juin luzea... EstonIz 5.
[Uztargille] onek erabiltzen dituan lan-tresnak auek dira: aizkora, opa-atxurra, trintxa, kubia [...], egurrezko mazoa eta arraitza. GarmEskL I 122.
Arin-arin eragin ondoren, sartu zuan arraitza here lekuan.AtañoTxanKan 15.
azpiadiera-1.1
"(AN-gip), piedra fija de afilar, a diferencia de eztera 'muela', que es piedra que se mueve circularmente"A.
sense-2
2."(AN), rocher"Dv( A).
v. harkaitz. Arraitz-aldeko bazter-txulotan / urlo gelgarri, / geienaz ere noizik-bein palaxt / otxanez ari. EAOlBe 74.