1.
(AN, B, BN; Dv, H),
sasutuRef.:
A;
IzetaBHizt2
. Cubrirse de zarzas."
Phentzeak sasitu
"A.
Lari-k esan nai du sasitua edo sasien barnaria. IztC 21.
Apaiz-etxeak lur-jota, Eliz-inguruak sasituta. Lard 339.
Baserri sasituan utzi du mundua. IratzGH 1974, 238.
Etxea lur-iota, ta inguruak sasituta gelditu ziran. ZaitPlat 53s.
Bide alboak sasitzen. NEtxLBB 260.
Funtsean lapar eta sasuturik etzena erreka txar hori jarria tokika! LarreArtzainE 45.
sense-2
2.
(AN, L ap. A). Enzarzarse, tomar el aspecto de una zarza."Enzarzar"A(que cita el ej. de Dv).
Lur oneko ogia, usu erainez, sasituko da, aldaska hainitz eginen duelakotz. DvLab 56.
Damurik, oraino, hoinbertze aldasketarat da abartua, sasitzerainokoan, gure eskuara zaharra! JEBer 77.
Erne itxuetan, mahats-adar legortuetan, kirio-zirrindaratan sasitzen bada, beti ere marraren bakuntasunagatik nagusitzen da. "Se enmaraña"
.MEIG IX 122s (en colab. con NEtx).
sense-3
3.(sasiu V-gip), sasiatu (sasiau V-gip)."
Sasíu, sasíitten dau, pronunciar de manera que no se entiende"Iz ArOñ. "Sasiau eitten dau (berbia), naastu (balbucear, no hablar claro)" Ib.