karreiatze,
karraitze,
karreate. Acarreo, transporte.v. garraio. Pagatu Ihabeko premuari harrubitik harrien eta haren [haien?] garraiatzearentzat. (1745). SenperEus 30.
Zillegi ez diran saldu-erosi, gauzen karraitze, moldanz eta era bereko beste zenbait. MbIArg I 117.
Jesü-Krist, khrürütxiaren kharreiatzian imitatü [behar dügü]. Mst III tí.Eta, euskaldunak bizibidea eben lan asko gero jokorako egin dituen lez --estropadak, zugatzak jaurtitea ta abar--, ur karreatea be bardin. EtxabuKontu 209.