1.
(V-gip(-au) ap. ElexpBerg
; Lar, Añ, H),
dragatu. Tragar. Ura bezela pekatuak tragatzen edo irentsitzen ditue. Gco I 418.
Don Teodosio dragatzera atera zan dragona.
SMSerm
201.
Kore lurrak iretsi edo tragatu zuen. Lard 95.
Dozenaka tragatzen / zituen aleak. Bil 124.
Gutxigatikan ez du / baliak tragatu. Arrantz 34.
Burdeos guziya ere / berea baluke, / iru urte baño len / tragatuko luke. JanEd I 41.
Tragatuko luteke / zagia trabeska. Ud 31.
Tragatuko zinduket nik. --Traga beza nai badu senarra ezkontzen danian. SorAuOst 82.
Tragatu nairik ibilli naute / lau neskazar da atsuak. TxB I 60.
Errukarriyak ota tarteko / almitza ezin tragatu. MendaroTx 58.
Geza ta gaziak / tragatu dituztela / dira notiziak. Auspoa 68-69-70, 129.
Animaliak tragatu. ArtiMaldanB 198.
Basisi-belarra auan txetu eta aren izardia tragatu. (G-goi). ArinAEF 1980, 65.
4.(-au V-gip), trageu (V-arr ap. Totor Arr). "Matar de forma violenta a un animal" Totor Arr. "Tragau, galdu (abereak) (V-gip)" (Comunicación personal).