Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
(Lcc, Urt IV 242),
konbonitu (-du Lcc).
"Componer obra, konbonidu obrea
"
Lcc.
"Componedor, konponietan debena
"
Ib.
v. konpondu
(4).
Obra barri bat ei daukazu / nigaiti konponidurik.
Lazarraga A23, 1195r.
Nork inbentatu edo konponitu zeban eta irakatsi zigun Paternosterreko orazioa?
OA 56.
sense-2
2.
Componer, ordenar.
Garbitu ta konponidu dagiala gelau.
Mic 14r.
azpiadiera-2.1
(Part. en función de adj.). Compuesto, arreglado.
Damatxo gazte konponitue, / ori kolore gorrie!
(Canc. pop. in
BBarand 69
).
sense-3
3.
Componer, formar; componerse, estar formado.
--Zer da Elexea Katholikea izatea? --Mundu guztiko kristinau guztiakaz konponidurik egotea.
Zubia 152s.
Misterioakaz konponietan dalako errosarioa.
Urqz 31.
Elexa au konponietan dabenak eztankelako fede bat eta errelijiñoe bat baño.
Oe 73.