1.
(L-ain, BN-mix, Sal, S, R-uzt ap. A
; Lecl, Dv, H),
gaingaila (R-uzt ap. A). Colgante de carne (úvula, lóbulo, etc.)."Luette"Lecl.
"
Gangaila ou gingila, luette; lobe de l'oreille; barbe du coq. Pour mieux distinguer, l'on dit souvent aho-gaingaila, luette, beharri-gangaila, lobe"Dv.
"Úvula, campanilla de la garganta"A.
"(S), barba del gallo"Ib."(S), lóbulo de la oreja"Ib.v. gingil (2).
sense-2
2.gangail (V-ple-arr-oroz), gaingil (G-to, AN-gip). Ref.: A; A EY IV 244; JMB MitV 407; CEEN 1972, 29. Escrófula. "Cierta erupción cutánea" A. "Ciertas hinchazones o infartos del cuello" JMB MitV 407. v. 2 angaila, gangailen, gingil. Oraintxe burutu oi dauz bere [aztruak] gangail-osaketa, txaplata ta eratsiak. OnaindSTeresa 46.