I .
(Sust.).
azpiadiera-1.1
1.
(Lar, Añ, Hb (-uila-), H).
"Necedad, dicho fatuo"
Lar, Añ.
"Necear, decir necedades, barbullatu, barbullak esan
"
Lar.
azpiadiera-1.2
2.
(G-to, L-ain ap. A
).
"Algazara, estrépito"
A.
Gizon aren barrenean aditzen zan iskanbilla, lengoaje askotako barbulla ta deadar arrigarriak, argan zeuden demonioak txit asko zirala klaro aditzera ematen zuten.
Cb JMJ 42.
Uri nagusi baten, zalaparta sortu dala-ta, bertako kaxkarrak bero ta su badabiltza, zuzi ta arriz sekulako barbuilla egiñik.
EG 1956 (5-6), 107.
azpiadiera-1.3
3.
"
Barbuila, bredouillement, vice de la langue"
Hb.
II .
(Adj.).
azpiadiera-2.1
1.
(H).
Necio.
v. barbullo.
Juez zuzenak ezgera: mundua barbullez edo nezioz beterik dago.
Cb Eg III 227.
Ni ere aupadaka ariko natzaie nere erria ez dan hurarekin, eta jende barbullarekin aserretu eraziko diotet.
(Deut 32, 21).
Ur BOEg
387 (Dv zoro, BiblE ergel).
azpiadiera-2.2
2.
(G-to ap. A
).
"Bullanguero"
A.