(Dv→A). Consuelo, alivio."(Subst.), calmant, adoucissant; consolation"Dv.
Zerua galdu bethikoz, eta zer estantetan nintake? Zer! ez gozakari, ez esperantzarik gabe!DvLEd 134 (Cb Eg II 72 konsuelo; v tbn. 116, 126 y 176).
Ukho egiten diotet ohore, atsegin eta lurreko gozakariei. Ib. 97.
Dabitek igorri zuen beraz bere serbitzariez gozakari emaitera Hanoni aitaren heriotzeaz. Dv2 Sam 10, 2 (v. tbn. 1 Cor 16, 18).