1.
(
S),
zeiharmen (
BN-mix-baig; VocBN , Dv, H),
zeihermen (
BN; Dv (BN, S)),
zehermen (
S)
Ref.:
A (zeharmen, zeiharmen, zeihermen);
Lh (zehermen)
.
"Enjullo, plegador, cilindro de madera que recoge el lienzo en el telar"
A.
Haren lantzako zura zen ehaileen ehunetako zeihermena iduri.
"Liciatorium"
.
Dv 1 Sam 17, 7 (Ol zeiarmena; Ker kakoa, BiblE gakoa
).
Goliat onen aiztagaren zurruna euleen zeiermena bezelakoa zan.
Ol 2 Sam 21, 19.
azpiadiera-1.1
(Fig.).
Jaunaren maitatzia manutan da lehena, / halaber protsimua, gure aurhide dena: / hortan da zelü lürren arteko zeiharmena, / salbatzeko bidia segürtatzen deikuna, / algar gana gidatüz Jinko ta gizona.
Egunaria 11-4-1974 (ap. DRA
).