ur-hantze. Proceso de remojar un material para que se hinche. Ur-hantzeari axalkatzea darraiko. LfGH 1924, 393.
Behar ditu lehenik [kalamuak] zonbeit adelu jasan. Horietarik lehenbizikoa, urhantzea. GH 1927, 336.
sense-2
2.ur-hantze. Crecida. Gau hetarik batean, hamar metrako ur-hantze harritzekoa harek negurtu zuen. Prop 1906, 77.