1.
(-au V-m? ap. A, que cita a fB),
muxikatu (H). Mordisquear; roer."Mordiller, grignoter, ronger"H(que cita a AA).
Zerren asieran ogi bedeikatua zana, laster galduko dan edo katuren batek mutxikatuko duan. AA II 122.
Ganadu guztiak sartuta, mutxikauta, zapalduta, zikinduta itxi dituben ortubak. fBIc II 85 (Azkue traduce "revueltos").