(Dv). Alejar(se). Ura nere gogoz sortu ta nere bularretan iñutzetik kendu ta atzerriraturik urrunera baitzuten. ZaitSof 31.
Orduan zingira sakonetan hondatu nintzen, lilien eremua zehar urgainetik urruneratuz. MdePr 119.
Urez ikusten zituen bekoki-begi-besoak, eta urak ikusten zituen urruneratzen. Ib. 140.
Txistuaren otsa be gauza utsa da; txiroa emoten dau, apur bat urruneratu ezkero.EtxabuKontu 45.
Otzik pasatu gabe basotik / urriñeratzeko. Ayesta 55.