(SP, Urt III 178),
superbo (Añ). Soberbio.v. soberbio. Desegin ditu superboak berén bihotzeko pensamenduan. LçLc 1, 51 (TB soberbios, Oteiza, Brunet, Or aundinai, Leon handikari, Ker biotz-arro, IBk, IBe buru-harro).
Orain zer balio zaiku supherbio izana. EZMan I 113.
Orduan fidanza handi izanen du pobre humillak, eta superbioa ikharatuko da alde guzietarik. SPImit I 24, 4.
Penatua bihotzean / soiñ superbioz, zeren / bortxazko lege batean / bestitu behar zuen. ArgDevB 46.
Gaxto hek berehala superbio errendatzen dire ene kontra. Gç 45.
Zer progotxatuko zaizkigu / ohore superbioak. Ib. 202.
Filosofo supherbioak. Ch I 2, 1.
Behera zazu ene buru superbioa. Ch III 50, 6.
Gaizki erraille, Jainkoaren etsai, iroi emaille, superbio, goratiar [...] urrikalmendu gabeak. HeRom 1, 30.
Bazara arroa, superbioa, agintaria. AñMisE 20.
Superbo gaiztoz beterik dago / inpernuko suleizea. SMitxAranz 72.
azpisarrera-1
SUPERBIOZ.
"Superbioz egin du, il l'a fait par superbe" SP.