(Aq 354, A),
itaurren (V-arr, itt- V-gip)
Ref.:
IzArOñ(ittaurren);
IbarraDima(itaurren);
TotorArr(itaurren)
. "Este ejercicio [ir delante de los bueyes en la labor o camino, siguiéndose otra persona detrás], itaurrea; mutila itaurrean dabil" Aq 354. "Itaurrean dabil, anda guiando los bueyes" A s.v. itaurlari. "Ittaurren eiñ, andar entre las vacas en la heredad" Iz ArOñ. "Idien aurretik ibilten dana, idiek nobere atzetik yoan ditesan, orixe da itaurren ibiltea" Ibarra Dima. "Itaurren ibili, conducir el ganado emparejado en los trabajos de campo, arar, etc. (cualquier clase de ganado)" Totor Arr. v. ITULAN s.v. itula. Itaurrean ibiltzeko [...] morroitxo egokia. AgG 59.
Mutiltxuak itaurren / doguzala txairo, / "Goratxuago, Txuri...! / Apala, berago...!". Enb 169.
Ganadua goiz uztarriturik / saillak urratzen dijua, / itaurrian duela mutil / koxkor, giari zintzua. J. Ganboa "Nekazaritza" (ap. DRA.).
Or ibiltzen niñun itaurrean.AtañoTxanKan 85.
Beien aurrian itaurren egin. Gerrika 19.