(
V, G; Dv),
eskotu (
H),
ezkau (
G-goi)
Ref.:
A;
Iz IzG (ezkau);
Gte Erd 174
.
"1.º humedecer. 2.º rociar"
A.
"Humedecerse ligeramente"
Iz IzG.
"
Bizkarra ezkotuta daukat (pixkat) (G-goi-azp)"
Gte Erd 174.
Oñak zerbait ezkotu edo bustiten bajakez.
Mg PAb 59.
Ateratzen zituen gari ale lurpean gordeak eguzkira, barrunbean geiegi ezkoturik usteldu ez zitezen.
VMg 78.
Neure begijetako malkuakaz ezkotu neban ugari luurra.
JJMg BasEsc 241.
Jesusek bere odolagaz ezkotatutako lurrian.
JJMg Mayatz 59.
Orain ezkotuten ditut neure malkuakaz Jesusen oñak.
Ur MarIl 48.
Asko da [erria 'la parte quemada'] estaldutia zapi bustijagaz ta ezkotu sarri osatu dedin.
Ur Dial 78 (It bustitzea, Dv hezatzea, Ip hurtatzia).
Batuten dabe bedarra, ezkotuten dabe.
Ib. 57 (Dv ihinztatzen, Ip ihiztatzen).
Erdue arin ezkotutera / Mendi basook ta larrak.
AB AmaE 34.
Ezkotu diagu ur epelez soña.
TAg GaGo 79.
Laister izango degu eztarria nun ezkotu.
TAg Uzt 79.
Zerutar grazi orrek ezkotzen ditunean gure biotzak, aragi-griñaren garra ez da ezer ere.
MAtx Gazt 88.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).
Húmedo.
Edo [ogi] danak urtengo dau ezkotu ta errearinak.
Mg PAb 152.
Zer egiten dabe baserritarrak euren etxe ezkotu edo bustiak legortuteko?
A Ezale
1987, 25a.