(BN-ciz ap. Gte Erd 208; (det.) SP, Lar Sup, VocBN ), garaiti (H ap. Lh.), garraitia (Ht VocGr 436 (det.)), garraiti.
Victoria, triunfo. " Garaitia izan zutelakoan jin zen (BN-ciz)" Gte Erd 208. AxN explica garaitia (365) por garaitutzat. v. garait, garaitza. Tr. Atestiguado desde Axular en autores septentrionales. En el s. XX hay algún ej. meridional. Los únicos ejs. no ambiguos de garaitia , con -a constitutiva, se encuentran en Larreguy (I 280) y Etcheberri de Sara (108), y de garaiti en Pouvreau, CantIzp y Monho (140, garraiti ). En Saint-Pierre hay un ej. de garraitia (det.). En DFrec hay 7 ejs. de garaitia .
Etsaitasuneko biktoria eta garaitia eztago ez mendekatzean. Ax 320 (V 212). Abantailla eta garaitia Kartagotarren gaiñean. Ib. 30 (V 18). Garaitirik handiena da bere buruaren jaun [...] iartzea. SP Imit III 53, 2. Zeren gerlan gauza guztiak irabazten baitira indarka, bortxaz eta garaitiaz. ES 383. Etzuten [...] ardietsi garaitia. Lg I 241. Eragin [zuen] trionfazko arka bat, eraman zuen garaitiaren seinaletzat. Ib. 271s (v. tbn. Dh 74 garaitia eraman ). Garaitiya edo bittoria segur du gizon obedientak. Mih 75. Garraitia irabazia zuten. StPierre 36. [Josuek] oro erhautsi zituen, garhaitiaren bururatzeko iguzkia bera gelditurik. Zerb IxtS 44 (43 garhaitzia).
v. tbn. Garaitia (ejs. ambiguos con respecto a la vocal temática): Monho 148, Prop 1906, 75. Garhaiti: CantIzp (1834), 18 (ap. DRA). CancB II 4, 41.