(H(+ oiu-)),
ojukari (Lar). Pregonero, predicador, voceador."Aclamador"Lar.
v. oihulari. Aphez eta eliza-gizona zen errotik, othoitzari emana, predikari hunkigarria, nahiz ez zen populu baten inharrosteko oihukari hetarik. Herr 8-11-1956, 2.
Frantzian oihukarier emaiten baitzaiote arrazoin, laborariek ere adiaraziko dute beren boza bertzek bezala. Herr 17-12-1959, 1.
Frango merke ere izanen omen da... Hiriko oihukarier entzun dut hori. Othoizlari 19 (1959) 225.
Bunge da, dudarik gabe, materialista, delako jarrera horren oihukari ozen han eta hemen, lehen eta orain, ageri denez gero.MEIG VI 115s.
Berriagoek, ordea, sabindarrengana itzuliz, erail esan (oihukarien bitartez) eta idazten dute. MEIG VII 39.