kurak.
(Pronombre y adjetivo demostrativo plural de tercer grado, usado tbn. como pronombre de tercera persona). Tr. Propio de la tradición suletina, siempre en caso absoluto (en ergativo usan hek --aunque algunos, como Eguiateguy, sólo emplean esta última forma--). También se documenta en los dialectos pirenaicos navarros (en Sal y R coexisten urak y kurak). Lhande usa urak en textos en dialecto guipuzcoano (Yol 30).
Urak [agotak] dirade kasta guziek aborritzen dutena. MRos 15a.1r. Nor uste duzu direla jende hurak. Tt Onsa 88. Jinkoa othoitü behar die, hurak benedika ditzan. Bp II 130. Nurk ere ene maniak beitakitza eta hurak begiratzen beitütü. Mst III 56, 4. Hurak dirade, hurak / amurus eratiak. AstLas 12. Kurak hizaen tizu sasiatrik (Igal, c. 1800). BOEsal 127. Hirur gaiza hurak / badütü obserbatzen. Xarlem 1485. Ifernüko phena lotsagarri hurak. UskLiB 76s. Ihuren sekursik gabe diren malerus hurak. Etch 152. Bienabenturatuak dira mantsoak, zeren urak izein beitira lurrein xabe. CatAe 68 (CatSal 69 y CatR 69 urak). Artzaiñ hurak zütien ardiek trunpatü. ChantP 332. Jinko Semiak hartü dütü khorpitz eta arima hurak. CatS 3. Heltü zirenian Bethleemeko hiriala, ez zien ihurere ediren hurak etxen hartü nahi ükhen zütianik. Ip Hil 89s. Eta hurak biziko lan güti eginez. Xikito 9. Bulto kurak daude permentinaz beterik. Mdg 130. Emazte gaxo hari nigar zipa hurak oro jauz-erazten zeitzon. Const 28.