(c. sg. A; SP, Lar, Añ (G, AN), VocCB ( Dv), H, Dgs-Lar 11), obiaratu (Añ (G)), hobira.
Sepultar; ser sepultado, bajar a la tumba. Tr. La forma de part. sin -tu se encuentra en Argaignarats, Mendiburu, Agirre de Asteasu y Joannateguy. En DFrec hay 8 ejs. de (h)obiratu.
Araitziña hobiratu uen gure ama Eva. EZ Man I 44. Ezin gizonak derrake / Deus ordenaz duela, / Hobirarik baitaiteke / Pensatzen eztuela. Arg DevB 152. Debotak, hobiratzeko / Emana da arrasta. Ib. 145s. Jesuen obira ziran. Mb IArg I 294. Izan zan gurutz-iltzatua, illa ta obiratua. Ub 130. Eziñ egin dezakeala au, zeren [aita] obira duen. AA I 423. Ta ill ezezik obiratuak geratu giñala gañera. AA III 265. Gorputz-illa obiratzera. Lard 463. Izango zera obiratua zartza onean. Ur Gen 15, 15 (Bibl hobiratu; Urt y Ol ehortzi, Ker illobiratu). Obiratzen ditu personak, eta ostera lurpetik ateratzen ditu. Arr GB 130. Maite ditugunak obiratzen zaizkigunean. Arzac EE 1883a, 232. Hobira zenean, manatu zuen ken zezatela hobia hesten zuen harria. Jnn SBi 25. Obiratu baga. Ag AL 36. Illik Santiago, bere gorputza obiratu zuten kristauak Jerusalenen. Kortazar Serm 420. Joanes obiratu zan egunean bertan. Ag G 370. Bere ogei urtetan autatu zuan lagun liraiña gazterik obiratu zitzaion. Lh Yol 9. Gorputza utzi dizagula ango Elizan barnen obiratzeko. Or SCruz 136. Laster obiratuko naute. TAg GaGo 102. Gorputza non lurrazpiratu edo obiratu dan. EAEg 29-12-1936, 677. Antxen obiratu zan. Erkiag Arran 164. Gobernuek gorpuek elex-barruen obiratutea galazo euenean. Akes Ipiñ 16. Emen obiratu-ta egon da. Berron Kijote 211. Antxiña ildakoak eliza barruan obiratzen zirana. Etxabu Kontu 79.
v. tbn. Zab Gabon 39. Bv AsL 128. Urruz Zer 23. KIkV 11. KIkG 8. ArgiDL 15. Ir YKBiz 510. Zait Sof 161. Onaind STeresa 32.