Limitado, finito.
v. mugatu.
Ene Iainko, Zu mugadun ziñala aitortuz zintzoago nintzala nindagon.
'Juzgarte limitado'
.
Or Aitork 118 (v. tbn. 174).
Nekez bete dezake mugadun sorkariak mugarik ez duen arrenkura.
Txill Let 117.
Izaki mugadunak mugarik eztuena gabe izatea, ori misterioa ez, baiña tajugabekeria, absurdoa, munstrokeria litzake.
Vill Jaink 206s.
azpiadiera-1.1
Mugagabe eta mugadunaren, [...] elkarrekiko zaletzea eta deia.
"Lo vago y lo riguroso."
MEIG IX 120 (en colab.
con NEtx).