(-nh- S ap. Lh),
muñhuatu. Llenar, colmar."1.º être rempli jusqu'à la bonde; 2.º (S; Foix), être comblé. Zorrez munhuratürik, obéré de dettes"Lh.
Cf. mukurutu. Xinhurria bezain usu ziren zakhur kukusoz irakituak, eta geroni kukusoz muñhuatu ginduzten. Prop 1900, 237.