1.
(
Vc ap. A; Añ),
erramin (
Lar,
Añ,
H).
Escozor; quemadura.
"Escocimiento, escozor"
Lar.
"Pena de sentido, gorputzeko erramiña
"
Ib.
"Escozor"
A.
v. erresumin.
Lepagañean eguzkiak ateratako erremiñak.
TAg Uzt 99.
Bideetan bildutako artxintxarrak oñetan atera dizkoen erremiñak uretan ezkotzen.
Ib. 238.
azpiadiera-1.1
"(V-oroz), pirosis, acedia, acidez del estómago"
A.
azpiadiera-1.2
(Fig.).
"Pique, desazón"
Lar, Añ.
Naigabeak mendean artuta / bultzaka narabil, errukarri / erramiña norañokoa dan / oraiñ-arte ez diot igarri.
Elizdo EEs
1928, 19 (ap. DRA; la ref. es incorrecta).
Erramiñez ta errautsez beterik, yeikitzen da saltoan beizaia.
'Gonflé de rage'
.
Or Mi 60.
Erremin (excitación) batek etengabe bere mende dauka.
Etxde Itxas 221.