makilkatu (G, AN ap. A). Apalear, dar una paliza, golpear.v. makilatu, makilaztatu. Errentariék, órdea, akometazio-inés mutilen kontrá, bata makilkatú-zuté. EvANMt 21, 35.
Ez zuten halere makhilakatu, bainan utzi bai presondegian. Prop 1911, 251.
(ap. DRA)Makilkatu eta zigortu kupira, ardura gabe nere itzaldiya. IArtItzald II 39.
Nork eta ijitotzar arek makilkatu bear!TAgUzt 186 (v. tbn. 193).
Zakurrak makilkatu ta arrikatu, katuai mingain-begiak atera. EtxdeAlosT 24.
v. tbn.
Makilkatu: Anab Usauri 80. Berron Kijote 184.