konortebagetu (Añ(V)),
konortbagetu,
konorgetu,
konorgatu,
gonortegabetu. "Desmayarse, perder el sentido"Añ.
Turditurik, edo burua nasturik, edo bildurrez izuturik, konorte bageturik, ondo pensatu bage.AñMisE 148.
Bertan iminten jaku iñoz lurrean ikusi dan zeruaren irudirik beteena, zeinek imini eban San Pedro Apostolua konortbageturik eta bere senetik urtenda legez. ItzBerb I 115.
Irakurteko eukon zaletasuna neurribakoa zan, ta sarritan konorgetuta legez geratzen zan. GMantLEItz 71.
Nekez zoan aitzina, alde batetik haurraren gorputz gonorte-gabetuak eragozten ziolakotz eta bestaldetik edan zuen vodka guztiaren pisuak. MdeHaurB 103.
v. tbn.
Konorgatu: Ur Ier 20, 13.