1.
(G, arc. ap. A; Ht VocGr 373, Izt VocC, H). Imitar, fingir."1. imiter, reproduire l'action d'una autre, contrefaire. 2. ressembler, avoir l'apparence de"H.
Bere anaia ondraduak idurikatu zitzala eginpide guztietan. IztC 464.
Idurikatuz ongi geren gurasoak, / gorde bear ditugu maitaro jasoak. Ib. 219 (v. tbn. 108, 143, 149, 294; v. tbn. Po 138).
Egite onetan badaukate zer imitatu, idurikatu, beraren seme-alabak. BvAsL 39s.
[...] esan nion, aldarte ona, enuena idurikatuz. AArdi 49.
Nere aitaren mintzura lodia idurikatuz. Ib. 141.
Au berak entzun zueneko, irri-karkaila idurikatuz esan zuen. ZaitPlat 128.
sense-2
2.Imaginar; representar. Gorpuzkiak idurikatzen nitun. "Imaginabar". Or Aitork 96. Teokrituk, Komata eta Lakonen arteko lipizta bezala, Bergilik, Menalk eta Dametaren artekoa idurikatzen du. Ibiñ Virgil 37. [Komentuko superiorak] badu [...] fermutasun eta ororen gainetik fede azkar bat. Nahi duen haren idurikatzen badaki sekulan gibelatu gabe. (Interpr?). Othoizlari 1969 n.º 55, 29. En DFrec hay 5 ejs.